بچه ها سلام
من شقايقم
كلي حرفه توي قلب عاشقم
بچه هاي خوب ايرون با شمام
پرقصه است همه بغض صدام
بچه ها هيچ ميدونيد اينجا كجاست
اينجا شهر اشرفه مهد فداست
اينجا خاكش اگه گلگونه و سرخ
دلاي شقايقاش خونه و سرخ
اگه جشن شعر و نوره اگه جنگ
قسمت آينه هاش تيره و سنگ
هر چي هست براي فرداي شماست
توي سينه ها فقط جاي شماست
اينجا هر خاطره انگار يه پله
اينجا هر كوچه اش نشون از يه گله
داداشاي مهربون و نازنين
بهترين آجي هاي روي زمين
يكيشون آجي من فائزه بود
واسه تنهايي من معجزه بود
واسم از فرداي آزادي ميگفت
وقت غصه واسم از شادي ميگفت
زير چارگوشه گنبد كبود
واسه من خلاصه خوبي ها بود
روزاي دلتنگي شباي سرد
جاي خالي بابا رو پر ميكرد
آخه من هميشه عاشقش بودم
آخه من آجي شقايقش بود
اون ميگفت رفته بابا پيش خدا
داره دست تكون ميده از اون بالا
بم ميگفت اگرمنم شهيد شدم
رفتم و همسايه خورشيد شدم
يوقت نگي چكار كنم حالا
من دارم مي بينمت از اون بالا
باز ميام بهت سر ميزنم
آخه از تو مگه من دل ميكنم
وقتي ميرفت ، وقتي ميرفت
وقتي بسته شد چشاش
پرشد از گلبرگ لاله گونه هاش
آره اون رفت به ستاره ها رسيد
مث يه پرنده بود كه پر كشيد
آره بچه ها اون آزادي ميخواست
هي ميگفت
بهاي آزادي فداست
اون مي خواست فرداي ما آبي باشه
اون مي خواست روزامون آفتابي باشه
هنوزم انگار صداش تو گوشمه
انگار پرچم اون رو دوشمه
من ميخوام اين پرچم آزادي رو
اين پيام روشن آبادي رو
ببرم به نام ايران بكوبم
اون بالا رو بام ايران بكوبم
ببرم به نام ايران بكوبم
اون بالا به نام ايران بكوبم
No comments:
Post a Comment