می ۲۰۱۱
مقدمه
پارلمان اروپا در 24آوریل ۲۰۰۹ و 25نوامبر ۲۰۱۰ 2قطعنامه درباره کمپ اشرف به تصویب رسانده است که در آن حقوق ساکنان اشرف را مطابق پیمانهای بین‌المللی و از جمله کنوانسیون چهارم ژنو به‌رسمیت شناخته است. به‌علاوه در قطعنامه مورخ 12ژوئیه ۲۰۰۷ (پاراگراف 7) و 4سپتامبر ۲۰۰۸ (پاراگراف K و پاراگراف 9) حقوق ساکنان اشرف و ضرورت یک راه‌حل صلح‌آمیز و دائمی مورد تأکید قرار گرفته است.
4قطعنامه فوق توسط پارلمان اروپا تصویب و برای مقامات عراق و ایالات متحده آمریکا و سازمان ملل ارسال شدند.
در نتیجه این قعطنامه‌ها، مسأله اشرف در دستور کار هیأت رسمی پارلمان اروپا در دیدارش از عراق از 26 تا 29آوریل قرار گرفت. دولت عراق از دادن اجازه بازدید هیأت از اشرف خودداری کرد.
ضرب‌الاجل داده شده به ساکنان برای ترک اشرف تا پایان سال ۲۰۱۱ اگر چنان‌چه توام با حسن‌نیت و شرایط تضمین‌شده توسط اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل نگردد، نه تنها یک راه‌حل صلح‌آمیز برای این بحران را از بین می‌برد بلکه می‌تواند زمینه‌ساز خونریزی دیگری بشود.
پیش‌شرط هرگونه مذاکره
شرایط زیر به‌منظور شروع مذاکرات برای یک راه‌حل درازمدت بایستی تأمین شود:
1. خروج نیروهای عراقی از داخل اشرف
2. پایان محاصره اشرف (شامل برداشتن ممنوعیت دسترسی به خبرنگاران گروههای پارلمانی، وکلا و اعضای خانواده‌های ساکنان)
3. دسترسی فوری ساکنان به‌خصوص مجروحان به خدمات پزشکی در بیمارستانهای عمومی و کلینکهای خصوصی عراق به هزینه خود آنها
4. یک تحقیق مستقل توسط هیأتی از حقوق‌دانان درباره وقایع 8آوریل ۲۰۱۱ که در حین آن 35تن از ساکنان کشته و صدها تن مجروح شدند
5. بازگرداندن تمامی اموال ضبط شده در 8آوریل به ساکنان اشرف
راه‌حل:
1. هیأت در عین به‌رسمیت شناختن حقوق ساکنان اشرف طبق قوانین و کنوانسیونهای بین‌المللی انتقال محتمل ساکنان در کشورهای دیگر مانند ایالات متحده آمریکا، کانادا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، سوئیس، نروژ و استرالیا را به‌عنوان راه‌حل درازمدت این بحران پیشنهاد می‌کند.
2. این راه‌حل بایستی بدون استثناء و به‌طور جامع شامل تمامی ساکنان بشود.
3. موضوع داراییها و اموال ساکنان اشرف و سازمان مجاهدین خلق ایران در داخل عراق در مذاکرات تعیین می‌شود و باید به یک توافق درباره پرداخت غرامت به ساکنان اشرف برسد.
4. از روز آغاز مذاکرات برای یک راه‌حل جامع تا زمان انتقال تمامی ساکنان به کشورهای سوم، به‌عنوان «دوران گذار» شناخته خواهد شد. در این مرحله مسائل زیر بایستی به‌دقت رعایت گردد تا راه‌حل به شکست نیانجامد:
الف. مقامات عراقی باید متعهد شوند که به تمامی تحریکات قضایی و محدودیتها علیه اشرف پایان دهند و به حقوق ساکنان طبق قانون بشردوستانه بین‌المللی احترام بگذارد
ب. سازمان ملل و ایالات متحده آمریکا باید حفاظت اشرف را تضمین کنند
ج. طرفین از هرگونه تبلیغات و اهانت و اتهامی علیه یکدیگر در طول دوران انتقال به‌طور کامل خودداری کنند
5. یک کمیته هماهنگی و اجرا به‌منظور اجرای راه‌حل جامع تشکیل می‌شود که شامل نمایندگانی از بارونس اشتون، ایالات متحده، سازمان ملل، پارلمان اروپا، دولت عراق، سازمان مجاهدین خلق ایران (نماینده ساکنان اشرف) و شورای ملی مقاومت ایران خواهد بود.
6. هیأت به این منظور از ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل، دولت و پارلمان عراق، جامعه عرب، ساکنان اشرف، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران می‌خواهد که از این راه‌حل حمایت کرده و امکانات لازم را در این جهت فراهم کنند.
مقدمه
پارلمان اروپا در 24آوریل ۲۰۰۹ و 25نوامبر ۲۰۱۰ 2قطعنامه درباره کمپ اشرف به تصویب رسانده است که در آن حقوق ساکنان اشرف را مطابق پیمانهای بین‌المللی و از جمله کنوانسیون چهارم ژنو به‌رسمیت شناخته است. به‌علاوه در قطعنامه مورخ 12ژوئیه ۲۰۰۷ (پاراگراف 7) و 4سپتامبر ۲۰۰۸ (پاراگراف K و پاراگراف 9) حقوق ساکنان اشرف و ضرورت یک راه‌حل صلح‌آمیز و دائمی مورد تأکید قرار گرفته است.
4قطعنامه فوق توسط پارلمان اروپا تصویب و برای مقامات عراق و ایالات متحده آمریکا و سازمان ملل ارسال شدند.
در نتیجه این قعطنامه‌ها، مسأله اشرف در دستور کار هیأت رسمی پارلمان اروپا در دیدارش از عراق از 26 تا 29آوریل قرار گرفت. دولت عراق از دادن اجازه بازدید هیأت از اشرف خودداری کرد.
ضرب‌الاجل داده شده به ساکنان برای ترک اشرف تا پایان سال ۲۰۱۱ اگر چنان‌چه توام با حسن‌نیت و شرایط تضمین‌شده توسط اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل نگردد، نه تنها یک راه‌حل صلح‌آمیز برای این بحران را از بین می‌برد بلکه می‌تواند زمینه‌ساز خونریزی دیگری بشود.
پیش‌شرط هرگونه مذاکره
شرایط زیر به‌منظور شروع مذاکرات برای یک راه‌حل درازمدت بایستی تأمین شود:
1. خروج نیروهای عراقی از داخل اشرف
2. پایان محاصره اشرف (شامل برداشتن ممنوعیت دسترسی به خبرنگاران گروههای پارلمانی، وکلا و اعضای خانواده‌های ساکنان)
3. دسترسی فوری ساکنان به‌خصوص مجروحان به خدمات پزشکی در بیمارستانهای عمومی و کلینکهای خصوصی عراق به هزینه خود آنها
4. یک تحقیق مستقل توسط هیأتی از حقوق‌دانان درباره وقایع 8آوریل ۲۰۱۱ که در حین آن 35تن از ساکنان کشته و صدها تن مجروح شدند
5. بازگرداندن تمامی اموال ضبط شده در 8آوریل به ساکنان اشرف
راه‌حل:
1. هیأت در عین به‌رسمیت شناختن حقوق ساکنان اشرف طبق قوانین و کنوانسیونهای بین‌المللی انتقال محتمل ساکنان در کشورهای دیگر مانند ایالات متحده آمریکا، کانادا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، سوئیس، نروژ و استرالیا را به‌عنوان راه‌حل درازمدت این بحران پیشنهاد می‌کند.
2. این راه‌حل بایستی بدون استثناء و به‌طور جامع شامل تمامی ساکنان بشود.
3. موضوع داراییها و اموال ساکنان اشرف و سازمان مجاهدین خلق ایران در داخل عراق در مذاکرات تعیین می‌شود و باید به یک توافق درباره پرداخت غرامت به ساکنان اشرف برسد.
4. از روز آغاز مذاکرات برای یک راه‌حل جامع تا زمان انتقال تمامی ساکنان به کشورهای سوم، به‌عنوان «دوران گذار» شناخته خواهد شد. در این مرحله مسائل زیر بایستی به‌دقت رعایت گردد تا راه‌حل به شکست نیانجامد:
الف. مقامات عراقی باید متعهد شوند که به تمامی تحریکات قضایی و محدودیتها علیه اشرف پایان دهند و به حقوق ساکنان طبق قانون بشردوستانه بین‌المللی احترام بگذارد
ب. سازمان ملل و ایالات متحده آمریکا باید حفاظت اشرف را تضمین کنند
ج. طرفین از هرگونه تبلیغات و اهانت و اتهامی علیه یکدیگر در طول دوران انتقال به‌طور کامل خودداری کنند
5. یک کمیته هماهنگی و اجرا به‌منظور اجرای راه‌حل جامع تشکیل می‌شود که شامل نمایندگانی از بارونس اشتون، ایالات متحده، سازمان ملل، پارلمان اروپا، دولت عراق، سازمان مجاهدین خلق ایران (نماینده ساکنان اشرف) و شورای ملی مقاومت ایران خواهد بود.
6. هیأت به این منظور از ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل، دولت و پارلمان عراق، جامعه عرب، ساکنان اشرف، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران می‌خواهد که از این راه‌حل حمایت کرده و امکانات لازم را در این جهت فراهم کنند.
No comments:
Post a Comment